Կեսրարս ու ամուսինս գործից, որ տուն են գալիս, սկսեսուրս գնում պառկումա դիվանին, ձեռքը դնում գլխին ու ասումա լավ չեմ, լավ չեմ։ Ամեն անգամ նույն ժամին ինքը դա ա անում։ Բայց օրվա մեջ դեռ չեմ նկատել, որ ասի լավ չեմ։
Կեսրարս ու ամուսինս գործից, որ տուն են գալիս, սկսեսուրս գնում պառկումա դիվանին, ձեռքը դնում գլխին ու ասումա լավ չեմ, լավ չեմ։ Ամեն անգամ նույն ժամին ինքը դա ա անում։ Բայց օրվա մեջ դեռ չեմ նկատել, որ ասի լավ չեմ։
Մի անգամ չդիմացա, հարցրի, թե ինչի ա նման բան անում, հենց գործից տուն գալւո ժամին։ Ասեց՝ աղջիկ ջան, տղամարդիկ կյանքում չեն մտածում, որ կինն օրվա մեջ ինչքան էլ տաննա, էնքան բանա անում, որ հոգնումա, իրանցից էլ շատա աշխատում։ Դրա համար պիտի մտցնես աչքները, որ հոգնել ես ու շատ ես գհործ արել, մի քիչ գոնե տենց գնահատեն։
Չեք պատկերացնի ոնց էի զարմացել սկեսուրիս էս ասածից։ Ճշմարտություն կար ասածում, բայց թե ես որտեղ պիտի պառկեի ու տենց ձևեր թափեի չգիտեմ։ Դուրսա գալիս ինքը գործա անում հոգնումա, ես էլ չէ։
ՀԵՏևԵՔ ՄԵԶ TELEGRAM-ՈՒՄ